Ünlü müzikçi toplumsal medya hesabından, “Ediz’e en manalı doğum günü armağanının Down sendromlu çocukların eğitimine dayanak vermek olduğunu düşündük ve onun ismine bu bağış kampanyasını başlattık” dedi.
‘BİZ BEBEK BEKLİYORDUK ALAH BİZE MELEK GÖNDERDİ’
2012 yılında kendisi üzere müzisyen olan Nida Karaçar ile dünya meskenine giren Özgün, bu evlilikten bir çocuk sahibi oldu. Ünlü müzikçi, verdiği her röportajda babalığın çok özel bir his olduğunu anlatmıştı.
Down sendromlu Ediz isminde bir oğlu olan Özgün hislerini şu sözlerle lisana getirmişti:
“Bu durumu hastalık olarak görmüyorum. Benim için kıymetli olan bunu duyduğum an değil; Ediz’i kucağıma birinci aldığım vakit hissettiklerimdi. Çok acayip bir şeydi; güya kalbi avuçlarımda atıyordu. Biz bir bebek bekliyorduk, Allah bize bir melek gönderdi.”
Evliliği ve ailesi hakkında konuşan ünlü müzikçi, “Sanırım evlenmek hayatımdaki en gerçek kararlardan biri oldu. Eski hayatıma baktığımda çok fazla boşa geçen vakit olduğunu görüyorum. Alışılmış ki, Ediz ile birlikte konut işleri biraz daha yoğunlaştı” dedi.
“Down Sendromu’nu bir hastalık olarak görmüyorum ve yalnızca şunu söyleyebilirim; şaşırdım, zira test sonuçlarında bir şey çıkmamıştı. Esasen bunu duyduğum an değil, Ediz’i kucağıma birinci aldığım an neler hissettiğimdi kıymetli olan… Çok acayip bir şeydi, güya kalbi avuçlarımda atıyordu. Biz bir bebek bekliyorduk, Allah bize melek gönderdi.”
‘EDİZ MÜZİĞİ ÇOK SEVİYOR’
Ediz, müziği çok seviyor, piyanonun başına oturduğum vakit ellerini ellerimin üzerine koyuyor. Saatlerce çalayım, kıpırdamadan dinliyor. Diğerinin kliplerine reaksiyon vermiyor lakin benimkileri pür dikkat izliyor.”
‘Siz plan yaparken, İlah gülümsermiş’ derler ya; ben de hayatımla ilgili uzun plan yapmama kararı aldım. Ben yalnızca, Ediz’in istediği şeyleri yapabileceği bir konfor için çalışıyorum. Seveceği bir hayatı yaşasın, yeterli beşerler çıksın karşısına… Beşerler sabah kalkıp işlerine varıyor, akşam meskenine dönüyor, akşam da TV karşısında bir dizi seyredip uyuyorlar. Bu türlü bir hayatın içinde insanların bir şeylerin farkında olması pek mümkün değil. Korkuncuz aslında! En büyük isteğim; buralardan gitmek, ben mesleğime her yerden devam edebilirim.”
